Ale ja cię nie znam! : jak odmawiać obcym

41402

Book

In basket

rate

(Ja i Moje Emocje)

(Jedność dla Dzieci)

Author

Geisler Dagmar (1958- ) Autor Jałowiec-Sawicka Magdalena Tłumaczenie Żołądek Barbara. Redakcja

Form of Work

Książki Komiksy i książki obrazkowe Proza

Audience Group

Dzieci 0-5 lat

Demographic Group

Literatura niemiecka

Subject

Asertywność Bezpieczeństwo Zaufanie Rodzina Znajomi Obcy

Genre/Form

Broszura Książka obrazkowa Opowiadania i nowele

Książka ta w przystępny sposób uczy dzieci, jak odmawiać obcym! Tym, którzy chcą pokazać im pieska, poczęstować cukierkiem lub zapraszają je do swojego samochodu. To bardzo ważne, żeby dziecko umiało powiedzieć „Ale ja cię nie znam i nigdzie z tobą nie pójdę!”. Ta książka pomoże im zrozumieć tę podstawową zasadę bezpieczeństwa. Żywe i bliskie rzeczywistości kolorowe ilustracje zachęcają dzieci do rozmowy na ważne tematy. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Wypożyczalnia Radlin

There are copies available to loan: sygn. 821.112.2-93 (1 egz.)

Notes:

Tytuł oryginału: Ich geh doch nicht mit Jedem mit!, 2009

General note

Poprzednie wydania pt.: Nie pójdę z nieznajomym.

Reviews:

Autor: Dagmar Geisler Tytuł: Ale ja cię nie znam!
Pełny tytuł: Ale ja cię nie znam! Jak odmawiać obcym Tytuł oryginalny: Ich geh doch nich mit Jedem mit!
Wydawnictwo: JEDNOŚĆ Liczba stron: 28 Lusia skończyła lekcje i czeka pod szkołą tak, jak kazała jej mama. Zaczyna padać, ale dziewczynka stoi grzecznie i nie oddala się od budynku. W międzyczasie podchodzą do niej kolejne osoby, które chcą ją zabrać do domu – a to sąsiadka, (...) a to złota rączka pracująca dla jej rodziców. Lusia jednak wie, że nie może iść z nikim, kogo nie zna. Ale przecież pamięta, jak mają na imię lub nazwisko niektóre osoby. Jednak nie wie, czy lubią galaretkę i jak spędzają czas wolny, dlatego odmawia każdemu z nich.
Ale ja cię nie znam! Dagmar Geisler to krótka opowieść dla najmłodszych. Główną bohaterką jest Lusia, która czeka pod szkołą zgodnie z prośbą mamy na to, aż ktoś ją odbierze. Dziewczynka, mimo młodego wieku, jest bardzo rezolutna i grzeczna. Nie oddala się od szkoły, mimo że ma ku temu kilka okazji.
Lusia nie może wrócić do domu z obcymi osobami, dlatego za każdym razem, gdy ktoś do niej podchodzi, przeprowadza małą analizę. Zazwyczaj zaczepiają ją osoby, które już kiedyś widziała – jak sąsiadka czy znajomy mamy. Dziewczynka czasem wie, jak ktoś się nazywa, ale to wcale nie znaczy, że zna tę osobę. W głowie robi sobie test – czy wie, jakie zwierzątko ma dana osoba, gdzie mieszka albo czy chrapie w nocy. Jeśli nie umie odpowiedzieć na któreś z pytań, to znaczy, że nie może iść z tą osobą.
Książeczka jest krótka i – jak to w przypadku pozycji dla dzieci bywa – więcej w niej ilustracji niż tekstu. Poza tymi obrazkami, które serwuje się czytelnikowi na całej karcie, są też okienka, niczym z komiksu, które mają pokazać różne pytania i wątpliwości co do znajomości danej osoby. To ciekawa forma podania tekstu i zilustrowania go.
Książka należy do serii „Ja i moje emocje”. Tematem jest odmawianie obcym. Myślę, że został on całkiem dobrze przekazany i trafi do najmłodszych. Są tu przedstawione różne sytuacje – do dziewczynki podchodzą osoby, które zna lepiej bądź gorzej, ale nie chce z nimi iść, ponieważ nadal są to dla niej obcy ludzie. To zwraca uwagę czytelników, że tak naprawdę możemy wiedzieć, gdzie ktoś mieszka i jak ma na imię, ale nie znaczy to, że znamy tę osobę i możemy jej zaufać.
Ale ja cię nie znam! to przyjemna pozycja dla najmłodszych. Na pewno będzie czytana z rodzicami bądź dziadkami i stanie się przyczynkiem do rozmowy na temat zaufania i ostrożności. Myślę, że ta książka na pewno przyda się w domowej biblioteczce.